Op 1 juli 1957 kwamen te Zwolle enkele personen bijeen die het revalidatiezwemmen wilden bevorderen. Tot de initiatiefnemers behoorden de orthopedisch chirurg Dr. W.L. Harmsen en de heilgymnast-masseur A.L. v.d. Bovenkamp. Dankzij een subsidie van de gemeente was het mogelijk het "Stilobad" gedurende twee uur per week voor dit revalidatiezwemmen te gebruiken. Hoewel de omstandigheden niet ideaal waren werd het revalidatiezwemmen gedurende 5 jaar door een groot aantal gehandicapten beoefend. Reeds langs werd echter ingezien dat een speciaal oefenbad absoluut noodzakelijk was. De wethouder van de gemeente Zwolle, de heer A.Veltman, zag een mogelijkheid om de bouw van een dergelijk bad te verwezenlijken en riep op 3 augustus 1961 een aantal personen in vergadering bijeen. Op 6 september volgde een bespreking met diverse verenigingen, terwijl op 21 september 1961 werd besloten tot de oprichting van een Actie-Comité-Oefenbad, die op allerlei wijze trachtte de gelden voor de bouw te verzamelen.

Het comité stelde zich tot doel het vergaren van 10% van de bouwkosten en slaagde daar ruimschoots in. Tevens besloot het comité unaniem om af te treden en een stichting "Oefenbad voor gehandicapten" te formeren, die het beheer over het bad moest gaan voeren. De stichting, waarvan de oprichtingsakte op 27 maart 1962 voor notaris Meppelink werd verleden, stelde zich tot doel:
"De revalidatie en genezing te bevorderen van lichamelijk en geestelijk gehandicapten. Zij tracht dit doel te bereiken door het in eigendom of in gebruik verwerven van een of meer oefenbaden, teneinde gelegenheid te geven, tegen door het stichtingsbestuur vast te stellen vergoedingen, daarvan gebruik te doen maken door patiënten, die naar het oordeel van het medisch advies college van de stichting daarvoor in aanmerking komen, zulks onder leiding van door het bestuur, het medisch advies college gehoord, daartoe benoemd deskundig personeel".

De bouw nam ruim 2 jaar in beslag en de officiële opening van het instructie- en oefenbad voor gehandicapten vond dan ook plaats op 18 juni 1964. De opening werd-in tegenwoordigheid van de Staatssecretaris van Sociale Zaken en Volksgezondheid Dr. A.J.H. Bartels-verricht door mevrouw J.M.J.M.H. van Nispen tot Pannerden-Van Biervliet, echtgenote van de Commissaris der Koningin in de provincie Overijssel. Kort voor de opening had het bestuur van de stichting het College van B en W al op de hoogte gebracht van de financiële moeilijkheden rond het oefenbad. Het duurde nog een jaar voordat het College reageerde op de berichtgeving rond het verwachte tekort van ? 30.000,-. Uit een artikel in de Zwolsche Courant van 23 september 1965 bleek, dat het College van B en W als enige oplossing een overname van het bad door de gemeente zag. In haar openbare vergadering van 7 oktober 1965 besloot de gemeenteraad in beginsel accoord te gaan, hetwelk op 31 maart 1966 formeel werd bekrachtigd. De laatste tevens liquidatievergadering van het stichtingsbestuur werd gehouden op 25 mei 1966; in deze vergadering werd het besluit tot opheffing van de stichting genomen.