Archieven

2505 FD003150 Gezicht op Huize Den Doorn aan de Doornweg in het buurschap Haerst., 1986-00-00

2492 FD003137-04 Grafsteen van de bediende Apollo, overleden op 23 mei 1828, op het terrein van Huize Haarst. Tekst: ... ... nomen Apollonatus insula (?) Celebes obiit 23 mey 1828., 1986-00-00

2491 FD003137-03 Huize Arnichem in het buurschap Haarst. Eeuwenlang lag hier het Haarsterveer over de Vecht., 1983-00-00

2490 FD003137-02 Huize Arnichem met het daarachter gelegen koetshuis in het buurschap Haarst. Op de voorgrond zijn diverse boten gelegen. Eeuwenlang lag hier het Haarsterveer over de Vecht., 00-00-1991

12418 FD034881 Borne. Havezathe Weleveld. Deze mooie potloodtekening geeft een prachtig beeld van de Havezathe met tuin., 00-00-1600 - 00-00-1650

14806 FD023420 J.J. Geesink (1876-1956), gemeente-archivaris van 1933 tot 1965 bij het Huis Warmelo bij Diepenheim op 5 juni 1951., 05-06-1951

2509 FD003153-01 Gezicht op de voormalige Havezate Den Doorn aan de Doornweg nabij de buurschap Genne. De koeien lopen in de wei en zoeken verkoeling onder een solitaire lindeboom., 1976-00-00

1922 FD003126-03 Gezicht op huis "de Doorn" in de sneeuw aan de Doornweg te Haarst in de voormalige gemeente Zwollerkerspel., 1979-01-13

1920 FD003126-01 Voormalige havezate Huize "de Doorn" aan De Doornweg gezien vanuit de tuin met struiken in het buurtschap Haerst., 00-00-1950

381 PBKR6494 Landgoed Zandhove bestaat sinds de 17e eeuw. In die tijd stond er een spijker, 'Het Huis op 't Zant' genaamd. Johannes Scriverius, cameraar van de stad Zwolle, liet het pand rond 1725 opnieuw optrekken. In 1954 werd het landgoed aangekocht door de gemeente Zwolle. Zandhove had al vanaf 1945 gediend als (nood)sanatorium voor Zwolle en omgeving. In eerste instantie verbleef een deel van de tbc-patiënten in barakken. Om de genezing te bevorderen brachten zij veel tijd in de open lucht door. Zie ook PBKR4320 en PBKR4321. In 1958 werd het sanatorium opgeheven en werd Zandhove een stichting, waar gerepatrieerde bejaarden uit het voormalig Nederlands Indië werden opvangen. Sinds 1980 is het een 'gewoon' verpleeghuis.
, 1945-00-00

365 PBKR6476 Links boven: ziekenhuis Angeli Custodes (Latijns voor Engelbewaarders), gesticht in 1932 door Zusters van Liefde uit Tilburg. In de jaren zestig werd het een kloosterbejaardenoord en vanaf 2000 een regulier verpleeg- en verzorgingshuis voor alle ouderen. Rechts boven: de villa uit 1925 van het Raalter gemeentehuis. In het midden: de Kerkstraat met op de achtergrond de RK H. Kruisverheffingkerk uit 1892, naar ontwerp van Alfred Tepe. Links onder: De Bagatelle ('klein huis' voor de Franstalige adel) uit 1747, gebouwd voor de familie Bentinck van havezate Schoonheten. De gasten van de Bentincks werden er door de postkoets afgezet en opgehaald door de diligence van de baron. Ook werden vanuit de Bagatelle goederen en post gedistribueerd over het hele landgoed. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd het een restaurant. Op 20 juni 1976 werd het monumentale gedeelte door brand verwoest, waarna het weer werd opgebouwd. Tegenwoordig is het bedrijf qua omvang verdubbeld. Rechts onder: het van oorsprong 17e-eeuwse 'kasteel' Schoonheten, in bezit van de familie Bentinck., 1950-00-00

364 PBKR6475 Combinatiekaart van Raalte en omgeving. Links boven: de voormalige RK huishoudschool, Zwolsestraat 18, sinds 2010 Kunstenhuis en Culturele Werkplaats De Huishoudschool, met onder meer een expositieruimte en ateliers van beeldende kunstenaars. Rechts boven: het van oorsprong 17e-eeuwse 'kasteel' Schoonheten, in bezit van de familie Bentinck. In het midden: 't Scholtenvoorde met op de achtergrond Villa Scholtenvoorde aan de Domineeskamp, die begin 21e eeuw is afgebroken. Links onder: Stichting Bejaardenzorg achter de RK H. Kruisverheffingkerk, tegenwoordig Swaenewoerd geheten. Rechts onder: de villa uit 1925 van het Raalter gemeentehuis.
, 1950-00-00

3148 PBKR6375 't Huis te Brecklenkamp vanuit het noorden, met wachttorentje. De havezate is in 1564 door Johan Moerbecke gebouwd. Hij bouwde het eerste deel op de plaats van het 14e-eeuwse Thyhuis. Everhard Bentinck bouwde het vervolgens verder uit in 1631-1637. In de jaren 1941-1946 werd het huis geheel gerestaureerd.
Vanaf 1946 tot 1991 was het een jeugdherberg van de NJHC. In eerste instantie werd deze beheerd door de bewoners Arnold en Welmoet van Heek. In 1978 vekocht de Stichting tot instandhouding van het Huis te Brecklenkamp het huis voor een appel en een ei aan de NJHC. In 1977 was men al met een grootscheepse verbouwing begonnen, waarbij ook een groot deel van de fundering werd vervangen door beton. De houten delen waren namelijk grotendeels vergaan, omdat de slotgracht regelmatig leegliep door het zakken van het grondwaterpeil bij de ruilverkaveling. De totale kosten waren begroot op ongeveer anderhalf miljoen gulden, waarvan een belangrijk deel werd gesubsidieerd door het rijk. Begin 1986 vond er een kaalslag plaats, omdat een deel van de eeuwenoude bomen ziek bleek te zijn.
De veranderde strategie voor de herberg, met zijn gerichtheid op groepen die voor allerlei gelegenheden de herberg zouden kunnen gebruiken en hun verblijf zouden koppelen aan overnachtingen, bleek niet erg succesvol te zijn. Uiteindelijk kon de NJHC de exploitatiekosten niet meer opbrengen en is het huis in 1991 verkocht. Er volgde een grondige restauratie en een herinrichting van de tuin. Sindsdien wordt het particulier bewoond. Incidenteel zijn er open dagen en worden er enkele keren per jaar klassieke concerten gehouden., 1946-00-00

3147 PBKR6374 't Huis te Brecklenkamp vanuit het zuidwesten, met wachttorentje. De havezate is in 1564 door Johan Moerbecke gebouwd. Hij bouwde het eerste deel op de plaats van het 14e-eeuwse Thyhuis. Everhard Bentinck bouwde het vervolgens verder uit in 1631-1637. In de jaren 1941-1946 werd het huis geheel gerestaureerd.

Vanaf 1946 tot 1991 was het een jeugdherberg van de NJHC. In eerste instantie werd deze beheerd door de bewoners Arnold en Welmoet van Heek. In 1978 vekocht de Stichting tot instandhouding van het Huis te Brecklenkamp het huis voor een appel en een ei aan de NJHC. In 1977 was men al met een grootscheepse verbouwing begonnen, waarbij ook een groot deel van de fundering werd vervangen door beton. De houten delen waren namelijk grotendeels vergaan, omdat de slotgracht regelmatig leegliep door het zakken van het grondwaterpeil bij de ruilverkaveling. De totale kosten waren begroot op ongeveer anderhalf miljoen gulden, waarvan een belangrijk deel werd gesubsidieerd door het rijk. Begin 1986 vond er een kaalslag plaats, omdat een deel van de eeuwenoude bomen ziek bleek te zijn.

De veranderde strategie voor de herberg, met zijn gerichtheid op groepen die voor allerlei gelegenheden de herberg zouden kunnen gebruiken en hun verblijf zouden koppelen aan overnachtingen, bleek niet erg succesvol te zijn. Uiteindelijk kon de NJHC de exploitatiekosten niet meer opbrengen en is het huis in 1991 verkocht. Er volgde een grondige restauratie en een herinrichting van de tuin. Sindsdien wordt het particulier bewoond. Incidenteel zijn er open dagen en worden er enkele keren per jaar klassieke concerten gehouden., 1946-00-00

3145 PBKR6372 Combinatiekaart van Kasteel Twickel. Links het kasteel vanuit het oosten, waarvan de oudste delen uit het midden van de 16e eeuw stammen. Bovenaan links een laan met citrusboompjes in de tuin, met aan de rechterkant de Oranjerie. Rechts boven een schuilhut in de tuin en rechts onder de oranjerie uit 1833 in de 'formele tuin' in de Franse neo-barokstijl. Tijdens de opening van de tuinen (eind april t/m oktober) bevinden zich in de Oranjerie een theeschenkerij en de Landgoedwinkel.
De kaart is uitgegeven voor de omnummering van telefoonnummers in 1995. Op de afbeelding berust wellicht copyright van de drukker.
, 1980-00-00

3132 PBKR6359 Combinatiekaart van Dalfsen. Bovenaan van links naar rechts:

De betonnen brug over de Overijsselse Vecht uit 1939, die in 1994 werd vervangen door de huidige brug met het kunstwerk de 'blauwe bogen' uit 1994. Aan de overkant de Vechtdijk met rechts op de achtergrond de NH Grote of Cyriacuskerk.

Tuinmanshuis bij Huize Den Berg. Onder het zolderluik een gevelsteen met het opschrift: De eerste steen gelegd door C.W. van Dedem den 19 augustus in 1835.

Havezate Den Berg. De oudste vermelding van Huva Ten Berghe dateert uit 1483. Baron Willem Jan van Dedem heeft het landgoed in 1700 gekocht. Het huidige huis stamt uit 1705. In 1985 is het gerestaureerd. Tegenwoordig is het in bezit van de Van Dedem - Den Bergstichting en in gebruik als ontvangstruimte en trouwlocatie.

Onderaan van links naar rechts: Brasserie De Zeven Deugden bij de brug over de Vecht.

Het gemeentehuis uit 1961 aan het Brugplein, het tegenwoordige Van Bruggenplein, kreeg een uitbreiding op het terrein van de voormalige cichoreifabriek. Het nieuwe complex, te zien op de foto, werd in 1987 in gebruik genomen. Onder dit gebouw werd een atoomschuilkelder gebouwd om in tijden van gevaar onderdak te bieden aan zo'n 3.000 Dalfsenaren. Na de fusie met Nieuwleusen in 2001 werd besloten tot de bouw van een nieuw gemeentehuis ten westen van het bestaande gemeentehuis. Dat werd in 2008 in gebruik genomen. In 2012 is het voormalige gemeentehuis afgebroken.

Kasteel Rechteren, gezien vanaf de Rechterensedijk. Het kasteel dateert uit 1320 en wordt al bijna zeven eeuwen door de familie Van Rechteren bewoond. De laatste bewoonster is gravin Van Rechteren Limpurg.

, 1987-00-00

2943 PBKR6350 Stenen brugje bij de waterpartij op landgoed Den Berg, achter Huis Den Berg uit 1705.

, 1935-00-00

2942 PBKR6349 Vijver op landgoed Den Berg, achter Huis Den Berg uit 1705.

, 1935-00-00

2941 PBKR6348 Boerderij op landgoed Den Berg. Links is nog een van bouwhuizen van Huis Den Berg uit 1705 te zien.

, 1935-00-00

2922 PBKR6329 Combinatiekaart van de provincie Overijssel. Linksboven kasteel Singraven te Denekamp, rechtsboven de bijbehorende watermolens. Onderaan twee Twentse boerderijen, de rechter met waterput en vakwerk schuur. De kaart is in 1983 afgestempeld., 1975-00-00

2920 PBKR6327 Kleurenprentbriefkaart met getekende kaart van Salland. De toeristisch interessante plaatsen zijn met kenmerkende tekeningetjes aangegeven, evenals een aantal havezaten.

, 1975-00-00

2916 PBKR6323 Combinatiekaart van de provincie Overijssel. Links een landhuis, begroeid met klimop (welk?). Rechts een dorp, aan de huizen te zien in Twente, met op de achtergrond een kruiskerk met klokkentorentje in het midden (waar?). Daaronder een zonnebadende kat en een heideveld.

, 1994-00-00

2279 PBKR6231 De brug en toegangspoort van Huis Windesheim. Een lange oprijlaan voerde naar het kasteel. Op 20 oktober 1944 werd het huis verwoest door een bom van de geallieerden omdat de Duitsers het gebruikten. Die waren echter enkele dagen eerder vertrokken. Na het bombardement bleven slechts de twee bouwhuizen overeind, die o.a. op initiatief van Jhr. A. C. A. W. van der Feltz in de jaren '80 en '90 van de 20e eeuw zijn gerestaureerd. De oude slotgracht markeert de plek waar eens een van de fraaiste buitenplaatsen van Overijssel heeft gestaan.
, 1974-00-00

2276 PBKR6228 Links boven: de NH kerk van Windesheim. Het gebouw dateert van omstreeks 1565 en was tot 1633 de brouwerij van het vroegere mannenklooster van de Moderne Devotie, dat in 1387 in Windesheim werd gesticht. Van 1985 tot 1987 is de kerk grondig gerestaureerd. Rechts boven: pastorie en boerderij (anno 2013 zorgboerderij). Onder beide panden gaan restanten schuil van het ziekenhuis van het vroegere kloostercomplex. Links onder: de Windesheimer Molen uit 1748 aan de Wijheseweg. Rechts onder: de toegangspoort van de voormalige havezate Windesheim.

, 1974-00-00

1636 PBKR6119 De geschiedenis van het landgoed gaat terug tot 1382. Het huis werd in 1633 gebouwd door Hendrik Bentinck op zijn bezit de Hof te Wormger. Daarmee verwierf hij het recht van havezate, met onder meer het lidmaatschap van de Ridderschap en Steden van Overijssel. In de 18e eeuw werden de bouwhuizen voor het huis gebouwd en kwam er een vaste brug over de gracht. In 1775 brandde een deel van het koetshuis tegenover het huis af. Volkier Rudolph Bentinck liet daarna twee kwartcirkelvormige bouwhuizen neerzetten. Vroeger waren dat stallen en koetshuizen, tegenwoordig worden ze gedeeltelijk bewoond. Tussen de gebouwen door heeft men uitzicht op de vijver en de Sallandse heuvelrug. Het landgoed wordt nog steeds bewoond door de familie Bentinck.
, 1904-00-00

1627 PBKR6110 Landgoed De Gelder werd in 1382 voor het eerst genoemd. De familie Van der Beecke liet in 1601 het huis bouwen. In 1683 werd De Gelder verkocht aan de familie Van Dedem. In de 19de eeuw vererfde het landgoed aan de Von Knobeldorffs. In 1913 werd het huis afgebroken met de bedoeling er een nieuw huis neer te zetten; door de 1e wereldoorlog is dat er niet van gekomen.
, 1895-00-00

1626 PBKR6109 Zandweg langs de Zandwetering op landgoed De Gelder., 1895-00-00

1621 PBKR6104 De havezate Hoenlo werd voor het eerst vermeld in 1233. Het huis uit de 15e eeuw, met vleugels uit de 18e eeuw. De tegenwoordige gevel dateert van 1897, de toren van 1904. Tegenwoordig is het geheel gesplitst in zes appartementen. De beuken langs de oprijlaan, blijkbaar na het maken van de foto geplant, zijn rond 2012 omgehakt, zodat het huis weer goed te zien is vanaf de weg.
, 1904-00-00

1439 PBKR6102 De naam Rande is al bekend in 1285. De havezate is rond 1570 gebouwd, door Willem van Doetinchem, een bestuurder uit Deventer. De toren stamt uit de 15e eeuw. In 1838 is een neo-gotisch huis gebouwd, tegen ongeveer 1/3 van het oude kasteel - inclusief toren - dat niet gesloopt was. Eind 19e eeuw werd het oude gedeelte gesloopt, waardoor het huis los kwam te staan van het huis. In juni 1964 is het neogotische huis afgebroken. Alleen de toren staat er nog. Daarin bevindt zich een kapel op de begane grond. De huidige eigenaar, mr. M. ten Hagen, heeft de vervallen toren in 1994 laten restaureren., 1905-00-00

1404 PBKR6066 Pentekening van Huis Het Laer. De havezate werd in 1229 voor het eerst genoemd. Het huidige huis werd rond 1700 gebouwd voor Thomas Ernst Danckelman. In 1745 werd het verbouwd tot een eenvoudig classicistisch jachtslot voor Johan Lodewijk graaf van Rechteren. Omstreeks 1786 kwam het in handen van Rudolf Sandberg, burgemeester van Zwolle. A. Sandberg liet in 1850 het huidige neoclassicistische huis bouwen, mogelijk met gebruikmaking van de 18e-eeuwse kern. In 1901 werd het geheel verkocht aan de Hengelose fabrikanten H.C., C.F. en D.W. Stork, die het na een verbouwing omstreeks 1905 in 1910 doorverkochten aan R.T. baron van Pallandt van Eerde. In de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw verbleven belangrijke gasten uit alle delen van de wereld in Het Laer en Hotel De Zon tijdens de Sterkampen die toen rondom de persoon Krishnamurti gehouden werden. In 1932 werd het huis eigendom van de gemeente Ommen. Tegenwoordig is het een trouw- en evenementenlocatie, beheerd door De Zon hotels & restaurants.
, 1982-00-00

1218 PBKR6061 Achter de tuin van havezate Het Laer uit 1745 liggen twee rechthoekige meertjes, die zo te zien in de jaren vijftig met riet waren begroeid. Tussen de meertjes loopt een pad naar het zogenoemde Grand Canal in de zichtas van het huis. de kaart is in 1956 afgestempeld., 1950-00-00

1214 PBKR6057 Luchtfoto van kasteel Eerde uit 1715. Het huidige kasteel met zijn beide bouwhuizen is gebouwd in opdracht van de toenmalige eigenaar van Eerde, Johan Werner baron van Pallandt. In de tweede helft van de veertiende eeuw liet Evert van Essen op deze plek een versterkt huis bouwen. Het was een roofriddersnest, van waaruit deze Evert in de wijde omgeving roofde en plunderde. In 1380 trok de bisschop van Utrecht, tevens landsheer van Overijssel, met een groot leger op om aan de rooftochten een einde te maken. Na een belegering van vijf weken gaf de roofridder zich over. Het kasteel werd in brand gestoken.
Evert van Essen stierf in 1382. Het herbouwde huis kwam in 1419 in het bezit van het geslacht Van Twickelo, vanaf 1588 van de familie Van Renesse. In 1706 werd Eerde verkocht aan de eerder genoemde Johan Werner van Pallandt. Hij liet het huis herbouwen als een statige edelmanswoning, met grachten en bouwhuizen. Ook het landgoed werd door hem verfraaid en vergroot en de havezate Eerde groeide uit tot een landgoed van 1667 ha met ruim twintig boerderijen.
Aan het begin van 1900 woonde mr. R. baron van Pallandt op Eerde. Hij was Eerste Kamerlid en een groot liefhebber van de jacht. In 1913 kwam zijn verre neef Philip, toen 23 jaar oud, voor het eerst naar Eerde. Samen zwierven zij over het landgoed, jagend op fazanten, hazen en konijnen. Blijkbaar konden ze goed met elkaar overweg, want de vrijgezelle kasteelheer liet Philip bij zijn overlijden zijn landgoed na. Deze was een man met idealen. Toen hij eenmaal op Eerde woonde werd hij al gauw een fervent tegenstander van de plezierjacht. Hij was gegrepen door de denkbeelden van Baden Powell, de schrijver van 'Scouting for Boys'. In de jaren twintig werd Eerde het middelpunt van de padvinderijbeweging. Vanaf 1923 werden op Ada's Hoeve, dicht bij huis 't Laar, leiderscursussen gegeven.
Later kreeg Eerde, opnieuw op initiatief van Philip van Pallandt, een andere 'geestelijke' bestemming. Het kasteel werd, 1960-00-00

1213 PBKR6056 De voorkant van kasteel Eerde uit 1715. Het huidige kasteel met zijn beide bouwhuizen is gebouwd in opdracht van de toenmalige eigenaar van Eerde, Johan Werner baron van Pallandt. In de tweede helft van de veertiende eeuw liet Evert van Essen op deze plek een versterkt huis bouwen. Het was een roofriddersnest, van waaruit deze Evert in de wijde omgeving roofde en plunderde. In 1380 trok de bisschop van Utrecht, tevens landsheer van Overijssel, met een groot leger op om aan de rooftochten een einde te maken. Na een belegering van vijf weken gaf de roofridder zich over. Het kasteel werd in brand gestoken.

Evert van Essen stierf in 1382. Het herbouwde huis kwam in 1419 in het bezit van het geslacht Van Twickelo, vanaf 1588 van de familie Van Renesse. In 1706 werd Eerde verkocht aan de eerder genoemde Johan Werner van Pallandt. Hij liet het huis herbouwen als een statige edelmanswoning, met grachten en bouwhuizen. Ook het landgoed werd door hem verfraaid en vergroot en de havezate Eerde groeide uit tot een landgoed van 1667 ha met ruim twintig boerderijen.

Aan het begin van 1900 woonde mr. R. baron van Pallandt op Eerde. Hij was Eerste Kamerlid en een groot liefhebber van de jacht. In 1913 kwam zijn verre neef Philip, toen 23 jaar oud, voor het eerst naar Eerde. Samen zwierven zij over het landgoed, jagend op fazanten, hazen en konijnen. Blijkbaar konden ze goed met elkaar overweg, want de vrijgezelle kasteelheer liet Philip bij zijn overlijden zijn landgoed na. Deze was een man met idealen. Toen hij eenmaal op Eerde woonde werd hij al gauw een fervent tegenstander van de plezierjacht. Hij was gegrepen door de denkbeelden van Baden Powell, de schrijver van 'Scouting for Boys'. In de jaren twintig werd Eerde het middelpunt van de padvinderijbeweging. Vanaf 1923 werden op Ada's Hoeve, dicht bij huis 't Laar, leiderscursussen gegeven.

Later kreeg Eerde, opnieuw op initiatief van Philip van Pallandt, een andere 'geestelijke' bestemming. Het kasteel, 1960-00-00

1199 PBKR6042 Ingekleurde prentbriefkaart van de achterkant van het oude huis Vilsteren. Het esdorp Vilsteren wordt voor het eerst genoemd in 1244. In 1382 beleende de bisschop van Utrecht onder meer de Hof te Vilsteren aan ridder Herman van Vilsteren. De marke Vilsteren bestond in 1457 uit zes en in 1664 uit elf erven, waar gemengd bedrijf plaatsvond met akkerbouw op de esgronden en veeteelt op de groengronden langs de Vecht. Het huis op de foto werd in 1690 als spieker gebouwd in opdracht van Gabriël van Velthuysen. In 1758 kwam het in bezit van Alexander van Grootveld. Zijn zoon Willem Hendrik, die het in 1775 erfde, kreeg het grootste deel van de marke Vilsteren in zijn bezit. In 1790 vererfde het op Johanna Maria van Grootveld, die getrouwd was met mr. Michaël Helmich uit Zwolle. Onder zijn leiding groeide het geheel uit tot een landgoed. In 1803 liet hij ook het toenmalige huis verbouwen. In 1884 kwam het landgoed in bezit van mevrouw J.M. Helmich die trouwde met W.C.J.J. Cremers. Hun zoon G. Cremers, aan wie het landgoed in 1906 vererfde, en zijn vrouw H. Vos de Wael lieten in 1907 het huis vervangen door het huidige huis in neorenaissance-stijl, ontworpen door architect Eduard Cuypers. Het landgoed is in 1973 ondergebracht in Landgoed Vilsteren BV, bestaande uit de familie Cremers. Sinds dat jaar zijn de meeste boerderijen aan de pachters verkocht. De kaart is in 1907 afgestempeld.
, 1905-00-00

1197 PBKR6040 Ingekleurde prentbriefkaart van de theekoepel op landgoed Vilsteren. Kort na 1835 werd het landschapspark op het landgoed Vilsteren ten noorden van de straatweg Zwolle-Ommen aangelegd. Op de rand ervan werd in 1840 een houten theekoepel gebouwd, met uitzicht op de es en het dorp Vilsteren. Tussen 1850 en 1860 werd deze vervangen door de huidige stenen witte koepel. Voor het onderhoud is deze geadopteerd door de schooljeugd van Vilsteren.
, 1905-00-00

1196 PBKR6039 De hermitage (kluizenaarshut) op het landgoed Vilsteren ten noorden van de Vilsterseweg is oorspronkelijk in 1846 gebouwd als folly (nutteloos bouwwerk). Het dal waar de hut uitkijkt is tegenwoordig begroeid met rododendrons. De trap is verdwenen. In het dal achter de hut bevindt zich een schijngraf van de 'kluizenaar'. Beide zijn in de jaren tachtig door de katholieke jeugdvereniging van Vilsteren hersteld, nadat de hut in 1971 was ingestort. Rond 2000 is de hermitage opnieuw gerestaureerd. Tijdens de kerstwandeltocht op tweede kerstdag fungeert hij als levende kerststal.
, 1905-00-00

1195 PBKR6038 Ingekleurde prentbriefkaart van het oude huis Vilsteren, met toegangspoort aan de Vilsterseweg. De poort staat er nog wel, het huis is in 1907 vervangen door het huidige huis in neorenaissance-stijl, ontworpen door architect Eduard Cuypers. Het esdorp Vilsteren wordt voor het eerst genoemd in 1244. In 1382 beleende de bisschop van Utrecht onder meer de Hof te Vilsteren aan ridder Herman van Vilsteren. De marke Vilsteren bestond in 1457 uit zes en in 1664 uit elf erven, waar gemengd bedrijf plaatsvond met akkerbouw op de esgronden en veeteelt op de groengronden langs de Vecht. Het huis op de foto werd in 1690 als spieker gebouwd in opdracht van Gabriël van Velthuysen. In 1758 kwam het in bezit van Alexander van Grootveld. Zijn zoon Willem Hendrik, die het in 1775 erfde, kreeg het grootste deel van de marke Vilsteren in zijn bezit. In 1790 vererfde het op Johanna Maria van Grootveld, die getrouwd was met mr. Michaël Helmich uit Zwolle. Onder zijn leiding groeide het geheel uit tot een landgoed. In 1803 liet hij ook het toenmalige huis verbouwen. In 1884 kwam het landgoed in bezit van mevrouw J.M. Helmich die trouwde met W.C.J.J. Cremers. Hun zoon G. Cremers, aan wie het landgoed in 1906 vererfde, en zijn vrouw H. Vos de Wael lieten in 1907 het huidige huis bouwen. Het landgoed is in 1973 ondergebracht in Landgoed Vilsteren BV, bestaande uit de familie Cremers. Sinds dat jaar zijn de meeste boerderijen aan de pachters verkocht.
, 1900-00-00